Πολλοί είναι
οι νέοι που φεύγουν από την Ελλάδα και πηγαίνουν στο εξωτερικό για να
βρουν κάποια δουλειά, ώστε να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις δύσκολες
συνθήκες διαβίωσης, που υπάρχουν λόγω της οικονομικής κρίσης. Άλλοι
βέβαια τα καταφέρνουν και άλλοι όχι.
Ένας από τους μετανάστες είναι και ο Γιώργος Ματράκας, ο οποίος κατάγεται από την πόλη των Ψαχνών. Πήγε στην Κολωνία για να βρει δουλειά, ώστε να μπορέσει να ζήσει διότι στην Ελλάδα, όσο και αν έψαχνε ή δεν έβρισκε ή τα χρήματα ήταν πάρα πολύ λίγα. Με μόνα εφόδια το χαρτί Λυκείου και τις διακρίσεις του στο καράτε, αφού άνηκε στην Εθνική ομάδα του αθλήματος, ο Γιώργος στις αρχές της άνοιξης πήρε την απόφαση να μπει στο αεροπλάνο και να πάει στην Κολωνία, όπου εκεί έχει γνωστούς.
Πήγε και το ταξίδι στο όνειρο είχε αρχίσει. Άρχισε να δουλεύει ως βοηθός ηλεκτρολόγου, όπου κράτησε για μία μόνο εβδομάδα. Κατόπιν βρήκε εργασία σε ένα τυροπιτάδικο, όπου δουλεύει έντεκα ώρες την ημέρα αλλά έχει τα ένσημά του και ένα καλό μισθό. Παράλληλα, έκανε μαθήματα για να μάθει την Γερμανική Γλώσσα, όπου πήρε το χαρτί επιτυχώς. Επίσης έκανε μία εγγραφή στο εκεί Πανεπιστήμιο για να σπουδάσει γυμναστής Δεν το περίμενε βέβαια Αλλά πριν από λίγες εβδομάδες ειδοποιήθηκε ο νεαρός μετανάστης ότι θα φοιτήσει στο πανεπιστήμιο με υποτροφία.
Τελικά το όνειρο του Γιώργου άρχισε να γίνεται πραγματικότητα, μετά από πολύ δουλειά και με πολύ πείσμα και θάρρος.
Αυτά τα πρόσωπα πρέπει να γίνονται αντικείμενα προς μίμηση, διότι μόνο έτσι μπορούμε να δούμε μία "άσπρη μέρα" στην Ελλάδα και όχι με τα πρότυπα που έχει η σημερινή νεολαία.
messapianews
Ένας από τους μετανάστες είναι και ο Γιώργος Ματράκας, ο οποίος κατάγεται από την πόλη των Ψαχνών. Πήγε στην Κολωνία για να βρει δουλειά, ώστε να μπορέσει να ζήσει διότι στην Ελλάδα, όσο και αν έψαχνε ή δεν έβρισκε ή τα χρήματα ήταν πάρα πολύ λίγα. Με μόνα εφόδια το χαρτί Λυκείου και τις διακρίσεις του στο καράτε, αφού άνηκε στην Εθνική ομάδα του αθλήματος, ο Γιώργος στις αρχές της άνοιξης πήρε την απόφαση να μπει στο αεροπλάνο και να πάει στην Κολωνία, όπου εκεί έχει γνωστούς.
Πήγε και το ταξίδι στο όνειρο είχε αρχίσει. Άρχισε να δουλεύει ως βοηθός ηλεκτρολόγου, όπου κράτησε για μία μόνο εβδομάδα. Κατόπιν βρήκε εργασία σε ένα τυροπιτάδικο, όπου δουλεύει έντεκα ώρες την ημέρα αλλά έχει τα ένσημά του και ένα καλό μισθό. Παράλληλα, έκανε μαθήματα για να μάθει την Γερμανική Γλώσσα, όπου πήρε το χαρτί επιτυχώς. Επίσης έκανε μία εγγραφή στο εκεί Πανεπιστήμιο για να σπουδάσει γυμναστής Δεν το περίμενε βέβαια Αλλά πριν από λίγες εβδομάδες ειδοποιήθηκε ο νεαρός μετανάστης ότι θα φοιτήσει στο πανεπιστήμιο με υποτροφία.
Τελικά το όνειρο του Γιώργου άρχισε να γίνεται πραγματικότητα, μετά από πολύ δουλειά και με πολύ πείσμα και θάρρος.
Αυτά τα πρόσωπα πρέπει να γίνονται αντικείμενα προς μίμηση, διότι μόνο έτσι μπορούμε να δούμε μία "άσπρη μέρα" στην Ελλάδα και όχι με τα πρότυπα που έχει η σημερινή νεολαία.
messapianews
